Alsancak garına devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiç bir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydi
Çantasını karısı taşıyordu.
Hiç kimse tanımıyordu kimdiler
Gece garın saati bela çiçeği
Üçüncü mevki bir vagona bindiler
Anlaşıldı erkeğin gideceği
Bir şeyden vazgeçmiş gibiydiler
Bir türlü karısına bakamıyordu.
Ayak üstü birer bafra içtiler
Gece garın saati bela çiçeği
Şimdiden bir yalnızlık içindeydiler
Karanlık gelmişi,geleceği
Birden bire sapsarı kesildiler
Vagonlar usul usul kımıldıyordu…
Attila İLHAN